Las Vegas - Oudewater

Een dagje (of twee) vertraging, maar hier dan toch nog een blog met de laatste paar dagen van de vakantie. We zitten nu op het vliegveld van Las Vegas te wachten tot we mogen boarden, dus ik heb mooi even de tijd om dit blog te schrijven. Woensdag begonnen we de dag met een van de dingen die nog op de verlanglijst stond: Een Las Vegas Brunch Buffet. Vroeger had ieder hotel zijn eigen buffet, tegenwoordig zijn er nog een aantal op de Strip te vinden, maar nog maar één in Downtown, waar wij verbleven. Op naar de Garden Court voor een uitgebreid ontbijt/brunch! Kort samengevat: tegenvaller. Alles smaakte ‘grijs’, ik weet niet hoe ik het anders moet zeggen. Geen spannende uitgesproken smaken, alles een beetje saai hetzelfde. Niet flauw, sommige dingen waren echt veel te zout, maar allemaal ‘meh’. Hier waren we dan ook snel weer klaar en een ervaring rijker. Niet alles kan geweldig zijn deze vakantie.

Doordat het buffet tegenviel, waren we wel lekker vroeg in het zwembad, wat ook wel goed uit kwam: er waren niet heel veel bedjes meer vrij. Wij vonden toch nog een plekje in de schaduw, waar we heerlijk konden opdrogen na het zwemmen met de vissen. Midden in het zwembad zit namelijk een aquarium. Heel bijzonder!

Langs het zwembad stonden natuurlijk ook blackjacktafels, het blijft wel een casino. Na het een tijdje aangekeken te hebben besloot ik een gokje te wagen. Had ik beter niet kunnen doen. De deelster had echt veel te veel mazzel. Showde een 4, alles spelers hadden 18, 19 of 20, draait ze voor zichzelf een plaatje en een 7 erbij. En dat niet één keer, maar echt handen achter elkaar. Stom spel.

Rond een uur of 13.00 kwamen we zo langzaamaan toch in de zon te liggen. Dit hielden we heel even vol, maar al snel werd het ons toch te warm en zeiden we het zwembad vaarwel. Jolanda was niet heel erg lekker en had niet veel zin om iets te gaan doen, dus besloot ik mijn geluk nog eens aan de pokertafels te beproeven. Gewapend met $300 nam ik plaats aan een tafel en een uur of anderhalf later was dat weg. Ik liet me veel te veel meeslepen in het stomme spel van mijn tafelgenoten. Geheel tegen mijn principes in, ben ik nog $300 gaan halen op de hotelkamer (ik had het bewust niet bij me). Ik wist dat ik lang niet de slechtste speler aan de tafel was en dat er mogelijkheden lagen. Dat bleek ook wel, toen ik een paar uur later toch $600 uit kon cashen. Geen winst, maar wel hele leuke uren gehad.

Jolanda was tussendoor al even langsgeweest om te zeggen dat ze eigenlijk geen zin had om uitgebreid te eten, dus na het poker ging ik in mijn eentje op een diner af. Dat wilde ik eerst wel even aan Jolanda gaan vertellen. Op weg naar de kamer stapte ik per ongeluk op de 15de in plaats van de 16e verdieping uit. “Ach, die laatste verdieping doe ik wel met de trap,”dacht ik bij mezelf, dus schoot ik het trappenhuis in. Dat bleek echter een trappenhuis dat alleen naar de begane grond leidde. Je kon vanaf elke verdieping wel in het trappenhuis komen, maar je kon vanuit het trappenhuis niet op de verdiepingen komen. Dus daar stond ik dan. Gelukkig zat de ingang vlak tegenover onze kamer, dus met een berichtje aan Jolanda om de deur even vanaf de verdieping te openen was het weer opgelost.

Mijn keuze voor het eten viel uiteindelijk op een zeer goed belegde sandwich en zo kwam ook voor mij een einde aan deze avond. Donderdag naar huis, dus proberen nog even goed te slapen deze laatste nacht.

-------

Inmiddels zitten we dus op het vliegveld. Vanmorgen verliep alles soepel en we waren dan ook al vroeg uitgecheckt en klaar voor vertrek. We wilden rond 12:30 richting het vliegveld. Dan zouden we drie uur voor we zouden vertrekken op het vliegveld zijn, wat lang genoeg zou zijn. We moesten ons na het ontbijt nog 2 uur zien te vermaken. Er stond niet echt nog iets op ons verlanglijstje (nou ja, één ding, maar dat ging pas om 12:00 uur open), dus we draalden wat. Jolanda wilde zich nog even vermaken met haar boek, dus ik dacht even te gaan kijken of er nog een game gaande was in de poker room van het hotel. Dat bleek. De pit boss van de poker room zag me al aankomen: “Casper, my friend! 1-2?” Hele aardige kerel die me dus had onthouden van gisteren. Even later kon ik echt plaats nemen aan tafel. De game was vandaag veel zwaarder dan gisterenmiddag, wat misschien ook niet gek is om deze tijd. Dan zitten alleen de echte die-hards er nog of al. Om 12:30 kwam Jolanda me halen en kon ik een klein verliesje van $25 afschrijven. Maar me wel weer anderhalf uur vermaakt.

Na de koffers te hebben gehaald hadden we snel een Lyft geregeld voor de reis naar het vliegveld en het inchecken en afgeven van de bagage verliep allemaal soepel. Gelukkig geen stress zoals op de heenreis. Over 20 minuutjes kunnen we boarden, dus dit was het dan voor deze vakantie. Ik hoop dat jullie het net zo leuk hebben gevonden om alles te lezen als ik heb gehad met het schrijven ervan. Toedeloe!

--------

Toegift.

Op het vliegveld in Vegas had ik geen internet, dus kon ik bovenstaand verhaal niet posten. Inmiddels zijn we weer thuis in het druilerige Nederland. Een hele omschakeling van 38 naar 11 graden, brrr. De terugreis verliep een stuk voorspoediger dan de heenweg. Om te beginnen ging het vliegtuig daadwerkelijk, best belangrijk. We hadden het eerste en laatste uur wel behoorlijke turbulentie en een nogal ruwe landing. De koffers lagen zowaar eens niet als laatste op de band en binnen een half uurtje na de landing stonden we dan ook al buiten op onze lift naar huis te wachten. Na de koffers te hebben uitgepakt en Kees, Ria, Esther en ma te hebben bijgepraat deden we even snel boodschappen en nu willen we nog maar één ding: slapen! Ik ga proberen het tot minimaal 19.00 uur vol te houden, maar dat kon wel eens een opgave worden. Welterusten!