Vandaag stond de eerste herhaaldag op het programma. Op weg naar Friendly’s voor het ontbijt wisten we nog steeds niet of dat Hollywood Studios of Epcot zou gaan worden. Friendly’s deed trouwens zijn naam geen eer aan. We werden toegemompeld door een oude heks waar we moesten gaan zitten. We waren de enige in de zaak en het leek wel of ze zoiets had van: k*t, een klant. De koffie kregen we pas bij het eten, zodat we vooral niet om refills gingen vragen (als je hier in Amerika fris, koffie of thee besteld, zijn die “bodemloos”, en krijg je gratis bijvullingen) en het bestelde eten werd op tafel gesmeten. Ook de rekening liet lang op zich wachten. Die bleek $19,86 te zijn, en we vonden het wel meer dan genoeg fooi om dat af te ronden naar $20,=. Moeten ze maar wat vriendelijker zijn...

Tijdens het eten besloten we naar Hollywood Studios te gaan om daar nog wat foto’s te maken, te filmen, de show van Belle en het Beest te bekijken die we vorige keer gemist hadden en misschien zat ook Tower of Terror er nog in voor mij.

We zijn eerst maar een fastpasses gaan halen voor Toy Story, wat hier de beste en gelijk ook populairste attractie is. Daarna hebben we de Backstage Lot Tour nog eens gedaan en hebben we de show van Belle en het Beest bekeken. Het bleek een soort mini-musical te zijn van 25 minuten, met erg mooie kleiding en bekende liedjes. Ik heb alles op film, want het zag er prachtig uit. Onderweg zijn we ook nog even met een paar filmsterren op de foto gegaan, vooral om ons neefje jaloers te maken:

Inmiddels was het ook tijd voor Toy Story en na een wilde rit, waarbij ik natuurlijk Jolanda weer verslagen heb in punten, liepen we richting the Hollywood Tower Hotel.

Ik trok toch de stoute schoenen aan en na mijn zakken te hebben geleegd en alles bij Jolanda te hebben achtergelaten, toog ik naar de ingang van het indrukwekkende gebouw. Het verhaal van deze attractie is dat er in 1939 in het hotel de bliksem is ingeslagen en dat er een gezin is verdwenen in de Twilight Zone. De bezoekers gaan met een onderhoudslift op bezoek in die schemerzone.

Het interieur van het hotel is erg mooi (helaas lag mijn fototoestel bij Jolanda en kon ik dus geen foto’s maken) en het verhaal wordt op een leuke manier verteld. Met het zweet in mijn handen nam ik plaats in de lift, waar we 13 verdiepingen omhoog werden gehesen en onderweg de geesten van de verdwenen familie tegenkwamen. De lift bewoog zelfs naar voren en ineens werden we 13 verdiepingen naar beneden gestort. En weer omhoog. En weer omlaag.

Eigenlijk stelde het allemaal geen reet voor en weet ik niet waar ik me zo druk om heb gemaakt van tevoren. Ik zag de lol van het vallen en weer opgehesen worden totaal niet, maar vond het ook niet eng. Eigenlijk was de spanning van tevoren het leukst :)

Het liep ondertussen tegen drieën en we vonden het wel mooi geweest. Via de Publix (een enorme supermarkt) zijn we terug gegaan naar het hotel om nog even te zwemmen en wat uit te rusten. Voor het diner besloten we gewoon een stukje de I-drive op te lopen om te zien wat we tegen zouden komen. Uiteindelijk belandden we bij Aloha Grill, een restaurant met een Hawaiiaans thema (joh!). De serveerster vroeg waar we vandaan kwamen en waarom we voor Orlando hadden gekozen. Na uitgelegd te hebben dat we vooral vanwege de attractieparken hier waren, vroeg ze naar pretparken in Europa. Zit je ineens aan een Amerikaanse je liefde voor de Efteling uit leggen :)

Het hoofdgerecht (Kip voor Jolanda en zalm voor mij) was niet heel fantastisch, maar toen kwamen de toetjes! Jolanda koos voor een Peanutbutter-Chocolate Cake en ik voor een Key Lime Cake. En genoten hebben we! Als we hier nog eens terug komen, neem ik 3 toetjes, in plaats van eerst “gewoon” eten.

Na nog een rondje te hebben gelopen, waren we rond 22.00 terug bij het hotel. En daar zit ik nu dit blog te schrijven, terwijl Jolanda wat zit te internetten op haar telefoon. We hebben er ieder een heerlijk drankje bij, echt de ontdekking van deze vakantie:

Behoorlijk zoet spul, maar ontzettend lekker!

Morgen gaan we eindelijk naar Discovery Cove om met dolfijnen te zwemmen. We zijn benieuwd!