Vandaag had ik het niet naar mijn zin. Vanmorgen werd ik wakker en zat mijn linkeroor dicht. Dat had ik vorige week ook al een keer en dat heeft de hele dag geduurd. Echt heel irritant en wat ik ook probeer, open gaat ie niet... Ik vermoed dat het van het zwembad hier komt, maar dat weet ik niet zeker.

Bij het ontbijt bij Denny's troffen we een erg aardige serveerster die zelf bijna begion te kwijlen bij de dingen die we bestelden. Toen ik 'grits' bestelde voor bij mijn sandwich, vroeg ze me zelfs of ik wel wist wat dat was. Blijkbaar is het het meest teruggestuurd product in die toko. Ik had het van de week al een keer op en stelde haar gerust. Grits is een soort rijstepap, dat ik erg lekker vind met een beetje suiker :)

Tegen een uur of elf kwamen we aan bij de parkeerplaats van Magic Kingdom, waar we de ferry naar het park namen. Druk! Echt wat een verschil met de eerste keer dat we hier kwamen! Je moet er niet aan denken dat dit alle dagen van onze vakantie zo zou zijn geweest. Dan ben ik toch blij dat ik wat research heb gedaan van tevoren.

Jolanda en ik hadden besloten dat dit een soort onze huwelijksreis was, aangezien we sinds ons trouwen nog niet echt op vakantie zijn geweest (buiten een weekje op de camping in Limburg). Daarom zijn we eerst even naar de guest service gegaan om deze buttons op te halen:

Als je zo'n button draagt, word je de hele dag gefeleiciteerd door alle castmembers van het park, erg leuk.
Ik voelde me nog steeds niet zo lekker en daarom zijn we maar begonnen met een rondje bejaarden-attracties in tomorrowland. Een suf treintje en en een nog veel suffer carousel-theater. Toen toch maar even een fastpass gehaald voor het betere werk: Space Mountain. Je kunt merken dat dit een al wat oudere attractie is en de rit was nou niet bepaald soepel. Op dan naar het minstens zo suffe It's a small world. Hier stond zelfs en rij van 25 minuten, maar we zijn toch maar aangesloten. Verder hebben we hier en daar wat attracties gedaan als de rij niet te lang was, of als er een fastpass te krijgen was. Ik wilde eigenlijk gewoon terug naar het hotel, maar Jolanda wilde de Electric Parade erg graag zien, dus zijn we toch maar gebleven.
Even over vijf hebben we een show bekeken op het centrale plein en hebben we nog wat rustige attracties gedaan om de tijd tot de parade vol te maken. Ook even wat drinken natuurlijk, want het was een erg warme dag. Volgens mij de warmste tot nu toe. Jolanda weet nog niet zo goed wat ze van Powerade, een drankje dat ik erg lekker vind, vindt:

Ook hebben we een bevroren banaan met chocola gehaald, iets wat ik al de hele vakantie wilde proberen:

Ook niet te vreten. De chocola is best lekker, maar de banaan smaakt naar... bruine banaan. Bah!
Wat ook niet beviel vandaag was het aantal Mexicanen. De parken hier wemelen er toch al van en de prijs voor meest asociaal volk gaat overtuigend naar hen. Ze denken dat de hele wereld om hun draait, ze dringen voor, ze stinken, ze zijn luidruchtig, ze duwen in rijen... ik heb echt geen goed woord voor ze over.
Om kwart voor zeven begon het ineens te onweren en te hozen. Gelukkig was dat om kwart over zeven weer over en zijn we een plekje gaan zoeken langs de route vande parade, die om acht uur zou beginnen. En om acht uur kwam het bericht: Parade staat op losse schroeven, hij wordt in ieder geval uitgesteld, misschien geannuleerd. Hebben we daar verdikkie zolang op staan wachten! Tien voor half negen kwam gelukkig het verlossende woord dat hij toch door zou gaan. Gelukkig!

Ikzelf vond het niet veel, aangezien we praktisch hetzelfde ook al in Parijs hebben gezien, maar Jolanda vond het prachtig. Dat ik er niks aan vond, kan ook te maken hebben met het feit dat ik me niet lekker voelde en ondertussen behoorlijk chagerijnig was.
Na de parade hebben we3 niet meer op het vuurwerk van negen uur gewacht en zijn we direct terug naar de auto gegaan. Inmiddels is het elf uur geweest en mijn oor zit nog steeds dicht. Ik mag toch hopen dat dat morgen over is, als we naar Busch Grardens gaan, het park met de meest heftige achtbanen. Misschien dat een nachtje slapen me goed doet. Trusten!