Voor vandaag stond het meest verre park op het programma voor ons: Busch Gardens in Tampa Bay. Da’s ongeveer anderhalf uur rijden hier vandaan, maar gelukkig voor ons opende het park pas om 10.00 uur in plaats van de 9.00 uur die we gewend zijn van de parken in de directe omgeving. Om even voor acht vertrokken we van het hotel, om na een ontbijtje bij Denny’s gehaald te hebben voor onderweg, de I-4 op te draaien richting Tampa. Van Orlando naar Tampa is één lange rechte weg, dus dat was een makkelijke rit. Tot we van de snelweg afgingen en ineens de bordjes Busch Gardens nergens meer te bekennen waren. Na wat rondrijden op de gok vonden we het toch en even voor half tien stonden we al te wachten tot de parkeerplaats open zou gaan.

Onderweg had het wel wat geregend, maar aangekomen in het park was het gelukkig droog. We besloten te beginnen met een ritje met het treintje dat rond het park rijdt en waar vanuit je goed de dieren kunt bekijken. De treinroute had 3 “haltes” en wij wilden gewoon een volledig ritje maken om weer uit te stappen waar we begonnen waren. Bij de derde halte werden we echter de trein uitgebonjourd, omdat deze vanwege noodweer niet verder kon rijden. Noodweer? Ja, het was inmiddels een beetje gaan druppen, maar om dat nou noodweer te noemen.... Nou ja, geen nood, dan doen we eerst even een bak koffie en dan lopen we wel verder. We hadden de koffie net in ons handen toen de mededeling kwam: “Wij adviseren de gasten een schuilplaats te zoeken in een winkel of restaurant, er komt noodweer aan!” Wij naar de dichtstbijzijnde winkel en het begon inderdaad behoorlijk te hozen met een paar klappen onweer.

Na een tijdje werd het droog, maar wegens dreigende terugkeer van het onweer gingen de attracties niet terug open. Oké, dan gaan we wel eerst wat dieren bekijken. Alle dierverblijven gesloten vanwege dreigend noodweer. Zucht. Dan maar een show bekijken in een overdekt theater. Show begint, na 2 minuten: Show afgelast wegens dreigend noodweer. Wat kunnen mensen hier toch panisch reageren op een paar druppels en een klap onweer in de verte! Dat je de achtbanen dichtgooit als het onweer te dichtbij komt, daar kan ik inkomen, maar zelfs de theaters? En dat terwijl er 13 tellen tussen bliksem en donder zat...

Tot 13.00 uur hebben we de tijd gevuld met rondhangen, winkeltjes bekijken, rondhangen, wat drinken en rondhangen. We waren net in een winkeltje bij de achtbaan Cheetah Hunt, toen we ineens gegil hoorden. Wij naar buiten en jawel: de achtbaan draaide! Woehoe! Hup, spullen in een kluisje (á 50 cent en het moet bij elke attractie, de afzetters!) en aansluiten in een erg korte rij. Vanwege het weer was het echt mega rustig in het park. We waren bijna aan de beurt en jawel: “Dames en heren, vanwege dreigend noodweer wordt deze attractie tijdelijk gesloten.” Grrrrr! We hebben nog een half uurtje in de rij gestaan, voor we het opgaven en wat zijn gaan eten.

En weer volgden er enkele uren van rondhangen. Inmiddels was het half vier en was de stand: 21 attracties in het park, 0 gedaan... Dit park is echt niet gebouwd op iets anders dan stralend mooi weer, echt alles is gesloten als er een paar druppels vallen... Maar dan toch gingen er langzaamaan wat attracties open. Joepie, eindelijk ergens in! We sloten weer aan bij Cheetah Hunt en deze keer gingen we ook daadwerkelijk van start. En wat een heerlijk baantje! Er zitten maar liefst 3 lanceringen in, die je van 0 tot 60 mijl per uur lanceren. Heerlijk! En heerlijk soepel ook.

Na Cheetah Hunt was het de beurt aan Montu. Ik had hier en daar al gehoord dat dit één van de beste achtbanen ter wereld moest zijn, maar aangezien het een inverted is (waar je onder hangt) en ik daar niet zulke beste ervaringen mee heb (El Condor, Dragon Challenge, Xpress), had ik er een hard hoofd in. Toch aangesloten natuurlijk en we mochten direct instappen. En ik moet zeggen: dit is misschien wel de beste achtbaan die ik ooit gedaan heb! Heerlijk soepel, lekker lang en een aantal leuke en verrassende elementen. Deze komt met stip binnen op 1 in mijn achtbanen top 10.

Omdat we bang waren dat de banen elk moment weer dicht konden gaan (het bleef bewolkt), zijnwe meteen doorgegaan naar Sheikra, een baan met een 90° drop, waar ik erg naar uitkeek. En wat een beleving! De rest van de baan was een beetje jammer, meer een kinderbaantje, maar die eerste drop was echt verschrikkelijk! In de goede zin van het woord natuurlijk ;)

Helaas was een andere topper van het park, Kumba, gesloten voor onderhoud en inmiddels was het vijf uur geweest. Jolanda wilde graag nog naar de vogelverblijven en ik wilde nog wel wat banen doen. We besloten daarom ieder zijns weegs te gaan en elkaar om zes uur, sluitingstijd, bij de uitgang weer te ontmoeten. Helaas voor Jolanda was het vogelverblijf alweer dicht, maar ze heeft zich nog wel kunnen vermaken bij de kangoeroes en walibi’s. Ikzelf kwam eerst Scorpion tegen en ben daar ingestapt. Dramabaan, had ik beter over kunnen slaan. Daarna heb ik Montu en Cheetah Hunt ieder nog een keer gedaan. Ik wilde nog even door naar de houten achtbaan Gwazi, maar daar was geen tijd meer voor. Ach, ik heb het toch niet zo op hout, mij te ruw meestal.

Onderweg naar huis hebben we even een broodje gepakt bij Subway (lekker!) en hebben we aangekomen bij het hotel nog even gezwommen. Uiteindelijk is het een lange dag geweest, ondanks het feit dat we niet veel hebben kunnen doen. Het is dat het zo’n eind rijden is, anders waren we morgen of overmorgen nog een keer gegaan. Dat het nou net bij dit park zulk slecht weer moest zijn is echt een tegenvaller. Bij Disney of Universal is nog genoeg binnen te doen, maar hier was het alleen maar wachten. Ach, gelukkig was het niet op de Discovery Cove dag :)

Net nog wat leuks: Ik was al begonnen aan dit blog en Jolanda zou in de hotelwinkel nog even iets te drinken halen. Kreeg ze geen bier mee, omdat ze achter de toonbank niet wilden geloven dat ze 21 was. Lol! Gewapend met haar paspoort is ze teruggegaan en nog wilde de kassière eigenlijk niet geloven dat ze 34 was. Haha.

Hopenlijk wordt het morgen wat beter weer, want dan gaan we lekker zwemmen bij Aquatica. Tot dan!

P.S. Geen foto’s vandaag, morgen weer een dag!