Dag 19 en 20: de terugreis

Zo, alweer de laatste post voor dit blog! Op het vliegveld in Sanford heb ik het eerste deel van de vrijdag al behandeld, dus verder waar we gebleven zijn:

Ik had net de computer afgesloten toen we konden gaan boarden. Ik pak mijn paspoort uit mijn kontzak en: PANIEK! Ik had mijn boardingpass in mijn paspoort gedaan, maar die zat er nu niet meer in. Heb ik weer. Als een gek al mijn zakken nagezocht, maarwat ik ook vond, geen boardingpass. Dan maar alles nalopen waar we geweest waren sinds ik hem zeker nog had. Gelukkig is het daar niet zo groot, maar tafeltje waar we hadden gezeten: geen pass. Winkel waar we wat drinken hadden gekocht: geen pass. Toiletten: geen pass. Damn! We hebben alles 3 keer nagelopen, maar nee hoor, de boardingpass was nergens te vinden.

Inmiddels begon de tijd te dringen voor het boarden en sloten we toch maar aan in de rij. Even verderop zat een man achter een balie, dus ik daar naartoe. Werd ik natuurlijk teruggefloten door de controlerende douane-medewerkers, maar na wat gebaren dat ik die man iets wilde vragen, mocht ik toch door. Ik kom aan de balie met de vraag: “Hello, i’ve got a gig problem, and I hope you can help me...” Zijn reactie: “Is your name by any chance Casper Donze?” Ik kan niet vertellen hoe gelukkig ik was! Iemand had blijkbaar mijn pass gevonden en hem daar afgegeven. Pfoei!

Hierna konden we rustig boarden en kon de reis naar Miami beginnen. Deze reis was erg onrustig vanwege het slechte weer in de omgeving en het lampje “gordels vast” is geen moment uitgeweest. Gelukkig was het maar een hupje van 50 minuten. In Miami moesten we weer even het vliegtuig uit en heb ik mijn overstapkaart natuurlijk angstvallig vastgehouden tot we weer mochten instappen ;) In Miami hebben we ook nog wat snoepjes voor onderweg gekocht, wat we waren vergeten in Orlando. Nu hebben we nog $ 4,70 over. Scheelt weer terugwisselen tegen een ongunstig tarief...

De reis naar Amsterdam verliep vooral voor het eerste deel weer erg onrustig. Veel turbulentie tot we in de buurt van Europa kwamen. Daardoor hebben we beiden geen oog dicht gedaan. Ik zat ook veel minder lekker dan op de heenweg en had een stuk meer moeite met de reis dan aan het begin van de vakantie. Wel hebben we boven de oceaan en boven de wolken de zon op zien komen. Mooi!

Aangekomen bij Amsterdam, moesten we nog even een paar rondjes vliegen voor we mochten landen. Op de grond aangekomen bleek waarom: We mochten onze stoelen nog niet verlaten zodra we stil stonden, maar moesten met de riemen vast blijven zitten. En daar kwam vijf man marachaussee het vliegtuig binnengemarcheert. Zij namen een man achteruit het vliegtuig mee en toen kregen wij te horen dat deze man het cabinepersoneel uitgescholden en bedreigd had. En dat pikken ze bij Arkefly niet. Terecht! Die mensen lopen hun benen uit hun kont voor ons, dan mag je best een beetje vriendelijk doen.

Uiteindelijk mochten we rond kwart over twaalf toch het vliegtuig uit, door de douane, onze koffers van de band pakken en daar stond Pa al op ons te wachten...

Tot zover onze reis naar Florida. We hebben echt een enorm leuke tijd gehad en hadden daar zo nog een paar weken willen blijven. Ik zie het er ook nog wel van komen dat we nog een keer die kant op gaan. De parken hebben we nu gezien, dus kunnen we dan wat meer van de omgeving gaan genieten. Dus Florida: tot de volgende keer!