Salina - Richfield - Canyonlands - Moab

Gisteren was het ons opgevallen dat er bij het motel waar we sliepen veel kleine Amerikaanse vlaggetjes hingen. En ook bij Denny’s stonden er veel tussen de planten geprikt, terwijl de grote vlag halfstok hing. We realiseerden ons dat het vandaag 9-11 was, de dag waarop in 2001 de vliegtuigen in de twin towers in New York zijn gevlogen. Buiten de vlaggen hebben we er weinig van meegekregen, behalve dan dat een serveester een t-shirt droeg met ‘never forget’.

We hadden vandaag een lange reis voor de boeg: eerst even boodschappen doen bij de Walmart in Richfield en dan een rit van 3 uur naar Canyonlands. Na een heerlijk ontbijt bij Denny’s, vroeg ik me onderweg naar Richfield ineens af of we de fotocamera wel bij ons hadden. Een snelle blik achterom zei van niet. Ik kon me niet herinneren dat ik hem in de auto had geladen en Jolanda ook niet. Dus, hup, omkeren en terug naar Salina. Gelukkig bedacht ik het ongeveer 10 mijl vanaf het motel en niet pas bij Canyonlands.

Al had dat weinig uitgemaakt, want weer aangekomen bij het hotel bleek hij toch in de auto te liggen. Jolanda had hem ingepakt, maar op een andere plek dan de vorige dagen. Na deze valse start, kwamen we alsnog bij de Walmart terecht, waar we vlot slaagden voor de boodschappen.

De rit naar Canyonlands was prachtig. Het was eerst 130 mijl over de freeway (snelweg) en daarna nog minimaal zolang over een state highway (een soort provinciale weg) naar het park zelf. We hadden ons huiswerk gedaan en wilden graag een korte trail van een kilometer of drie naar het Grand Point Overlook lopen, dus daar reden we naartoe. Dachten we. Want jawel, ook hier was net datgene dat we wilden doen gesloten voor onderhoud, net als gisteren.

Nou ja, dan maar een andere trail. Vlakbij was een ongeveer even lange wandeling: de White Rim Trail. Dan die maar gedaan. De wandeling zelf was niet heel bijzonder, maar het uitzicht aan het einde was schitterend:

Na deze wandeling zijn we nog even gestopt bij een paar andere uitzichtpunten over de canyon:

Nu was het toch wel tijd geworden om naar ons hotel in Moab te gaan, want dat was ook nog een uurtje rijden. Klokslag 18.00 uur kwamen we daar aan en na snel te zijn ingecheckt, gingen we eerst op zoek naar wat te eten. De keuze viel op een Mexicaans restaurant, waar ik een soort ti-pan Mexico op heb. Erg lekker in ieder geval. Jolanda wilde nog een toetje delen, dus dat hebben we ook maar gedaan:

Morgen Arches, het enige park waar we voor moesten reserveren. We zijn benieuwd!